İLHAN ŞENOVA

İlhan Şenova 1940 yılında İstanbul’da doğdu. 1961 yılında, dönemin İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi, şimdiki adıyla Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nin Mimarlık Bölümü’nden mezun oldu. Ankara ile ilk bağını önce Vedat Dalokay ve Behruz Çinici ile kurdu. 1962 ve 1963 yıllarında, iki yıl boyunca yedek subay olarak askerliğini yaptığı Hava Kuvvetleri İnşaat Daire Başkanlığı sırasında Ankara’da çalışmaya devam etti. Askerlik sonrası Emek İnşaat’ın ‘Büyük Ankara Oteli İnşaatı’ için dört yıl çalıştı. Bu ilk mimarlık deneyimlerini Halk Bankası, ODTÜ, Hacettepe Üniversitesi, TRT gibi kurumlar için yapılan mimari projeler, GAMA, TÜMAŞ, Tepe İnşaat, Erkut Şahinbaş-İzzet Fikirlier Mimarlık Bürosu, EMT gibi mimarlık şirketlerinde proje müdürlüğü, proje koordinatörlüğü, şantiye şefliği gibi çeşitli görevler takip etti. Behruz Çinici ve Vedat Dalokay’ın yanı sıra Vedat Özsan, Erkut Şahinbaş-İzzet Fikirlier, Neşet Arolat, ve Oral Vural gibi bir çok mimarla çalıştı. 1981 yılından itibaren önce Suudi Arabistan, daha sonra Ukrayna, Rusya, Kazakistan ve İran, sonrasında da uzun yıllar Rusya ve Belarus’ta otel, hastane, havaalanı, fabrika gibi birçok projede 78 yaşına kadar çalıştı. Yurtdışındaki çalışmalarının yanı sıra Türkiye’de çeşitli şehirlerde deprem evleri, sanayii tesisleri gibi projelerde de görev aldı. Sanata, sanat tarihine, mimari eserlere, resme ve çizime olan ilgisi, çizim yeteneği ve özellikle sanat kitapları açısından epey zengin kütüphanesiyle kızlarından biri Başak Şenova’nın tasarımcı ve küratör, diğer kızı Funda Şenova Tunalı’nın ise tasarımcı ve sanatçı olmasında büyük rol oynadı. Bilgisi ve deneyimiyle, kızı Başak Şenova’nın sergilerinin hem içeriği hem de mekân tasarımı konularında ona kariyerinin başından bu yana rehberlik etmektedir. Son yıllarda mimar gözüyle ürettiği suluboya çalışmaları günlük hayatının alışkanlığa dönen bir parçasını oluşturmaktadır.

SULUBOYA KESİTLER

Bu sergi, 70 seneyi aşkın bir süredir mimar olarak hayata bakan İlhan Şenova’nın yaşadığı, hatırladığı, fotoğrafladığı, kurguladığı, bulduğu, hatta hayal gücüyle birleştirdiği mekanlardan ve binalardan sulu boya kesitler sunmaktadır. Sulu boya tekniği, hata kabul etmeyen, zamanın yönetilmesi konusunda disiplin ve tecrübe isteyen, detayların incelikle işlendiği bir süreci imler. Bu süreçte, aynı mimari bir eylemde olduğu gibi birçok farklı koşulun eksiksiz bir şekilde bir araya gelmesi gerekir. Şenova bu süreci, saydam ve hassas katmanlarda düşünmek olarak da yorumluyor. Her bir resim, bir sonrakine konu, renk, zaman, teknik, detay gibi ögelerle bağlanıyor. Sergide camiiler, gemiler, tekneler, eski Türk evleri, Venedik sokakları, orta Avrupa evleri gibi birden fazla tema birbirlerine özellikle teknik açıdan referanslar vermekteler.  Bir mimarın elinden çıktığına dair birçok ipucunu bir araya getiren bu resimler kendi içlerinde de çeşitli hikayeler barındırıyorlar.

Şenova hem ürettiklerini hem de bu sergiyi bu yıl ardada kaybettiği sevgili kızı Funda Şenova Tunalı’ya ve biricik eşi Işık Şenova’ya adıyor. İkisinin de varlıkları, yaşarken yaptıkları yorumlarla, beğendikleri ve sevdikleri renkler, şekiller, şehirler ve konularla, Şenova’nın eklediği her yeni resimle birlikte katlanarak çoğalıyor.

“Suluboya Kesitler” sergisine Başak Şenova ve Gizem Akgülgil küratöryel destek vermektedir.