Nazlı Eray
Ankara’da doğdu. İngiliz Kız Ortaokulu, Arnavutköy Amerikan Kız Koleji ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde okuduktan sonra Turizm ve Tanıtma Bakanlığı’nda tercüman olarak çalıştı. Edebiyat Derneği kurucuları arasında yer alan Eray, Türkiye Yazarlar Sendikası kurucusu, Uluslararası Yazarlar Birliği (PEN) üyesi, 1977 – 78 yıllarında Yaratıcı Yazarlık dersleri verdiği ABD Iowa Üniversitesi’nin onursal üyesidir.
Yazmaya henüz ortaokuldayken kaleme aldığı ‘Mösyö Hristo’ ile başlayan Eray’ın ilk öykü kitabı ‘Ah Bayım Ah’ 1975’de çıktı. ‘Laz Bakkal’ başta olmak üzere bir çok öyküsü kültleşti. ‘Karanfil Gece Kursu’ öyküsüyle 1988 Haldun Taner Öykü Ödülü’nü ‘Aşkı Giyinen Adam’ romanıyla 2002 Yunus Nadi Roman Ödülü’nü aldı. Eski Güneş, Cumhuriyet, Akşam, Radikal gibi gazetelerde köşe yazarlığı yapan Eray, yazılarını ‘Düş İşleri Bülteni’ ve ‘Gece Uçuşu’ isimleri altında yayınladı. Türk Kütüphaneciler Derneği ‘En iyi Romancı Ödülü’ (2009), Başkent Rotary Kulübü ‘Meslek Ödülü’ (2010) , Fantazya ve Bilim Kurgu Derneği’nin ilk ‘Mavi Anka Ödülü’ (2014), Ankara Kulübü Derneği’nin ‘Ankara’ya Değer Katan Yazar Ödülü’ (2016) ve Dünya Kardeşlik Birliği Mevlana Yüce Vakfı ‘Evrensel Kardeşlikten Dünya Barışına Katkı Ödülü’ne (2017) layık görüldü.
Nazlı Eray’ın öykü, roman ve oyunları pek çok dile çevrildi. ‘Erostratus’ (1977) adlı oyunu Sartre, Montaigne, Camus, Unamuno, Pessoa ve Bauer’in Erostratos yorumlarıyla birlikte Blood and Ink’te (Kan ve Mürekkep) yer aldı. Öykülerinden kısa film ve televizyon dizileri yapıldı. ‘Monte Kristo’ ve ‘Rüya Sokağı’ öyküleri 2005’te İtalyan yönetmen Angelo Savelli tarafından Lultimo Harem (Son Harem) adıyla oyunlaştırıldı. İtalya ve Türkiye’de sahnelendi. Nazlı Eray anılarını ‘Tozlu Altın Kafes’ (Ocak 2011), ‘Bir Rüya Gibi Hatırlıyorum Seni’ (Mayıs 2013) adlarıyla yayınlandı.